Ruggengraad

23 aug ’25 >> F. M. Alexander ontdekte in zijn eigen leven dat klachten verdwenen naarmate hij zijn lichaam in een andere positie bracht. In de positie dat het lichaam/ de fabriek beter tot zijn recht komt. Vanaf 1910 schreef hij het op. Alexander leefde niet in de tijd van beeldschermen. Hij heeft weinig goeds over voor de werkhouding van mensen aan hun bureau terwijl ze schrijven en de pen vasthouden als een steekwapen. Bij mij borrelt nu het beeld op van een tiener op een fatbike met de rug in een houding waar een banaan jaloers op is. Gewone accu-fiets mag ook. Zadel op de laagste stand, rug bol en met de neus nog net het stuur niet aantikkend. En maar klagen dat hun lijf zo’n pijn doet. Fysiotherapie draait op ziekte, wellicht had je dat nog niet door. Stoelen zijn niet gemaakt om mensen te helpen. Het is andersom. De mens is er voor de stoel. Huh? Wat zeg je nou? Als het andersom was dan had iedereen toch een eigen stoel, speciaal passend voor diegene. 

Wat kon jij als kind en wat lukt nu niet meer? Heb je de bewegingsruimte behouden die je als kind van de Schepper hebt gekregen? Eerlijk is eerlijk. Ik niet. Veel ben ik kwijtgeraakt en ook veel heb ik terug geroofd. Dat ging allemaal niet vanzelf. Het was hardwerken. Patronen doorbreken, gewoontes veranderen, niet altijd even makkelijk. Wonderbaarlijk blijft gelden ‘de aanhouder wint’. Maar dan merk ik dat ook daar weer een mentaliteit van onbelangrijkheid in kan sluipen. Gelukkig heb ik (net als jij) iedere dag, ieder ogenblik de kans om opnieuw te beginnen. Bij mijn eerste praktijkles fysiotherapie hoorde ik de docent zeggen: ‘waar je niet mee geboren bent, dat heb je aan jezelf gegeven’. Dit is op meerdere manier uit te leggen, ik vond het een lastige. Ik heb hier jaren op gekauwd. Wanneer het om het lichaam gaat, geef ik hem gelijk.

En het is allemaal zo ontzettend simpel. Zo simpel dat het ontzettend complex is. Dus van nu af aan: houdt je rug recht en gestrekt, het hoofd uitgebalanceerd en vrij op de wervels, schouders breed en een lachend gezicht. Wees bereid het werk te doen dat voor je ligt. Laat ik het anders zeggen; veel mensen zouden wel 5 kilometer willen kunnen rennen maar zijn echter niet bereid om het werk daarvoor te verzetten. Net als dat veel mensen wel een mooi terras zouden willen hebben vol zoemende hommels onderweg naar lekkers tussen de bloeiende bloeiers door. Maar dan zul je ook iedere dag je planten moeten voorzien van water. Super-bio-eco-nogwat-aarde gaat je niet helpen wanneer je planten geen water krijgen. Kind kan de was doen en iedere (para)medicus gaat een vak leren. 

Ik citeer: ‘Wie zichzelf ten gronde wil richten, behoeft alleen maar te denken aan alles wat hij mist, aan wat hij vroeger heeft verloren of eerder heeft verzuimd. Dan komt de duisternis vanzelf. Wie zijn armen en benen niet gebruikt, wordt eerst somber en daarna ziek. Wie zaken en geld boven het leven plaatst, is een dwaas, want geen enkele zaak, geen enkel banksaldo kan vergoeden wat we missen als we vergeten te leven. Voor u deze waarheden hebt erkend en tot de uwe gemaakt (en de tegenstribbelende duivel eruit hebt gegooid) is een echt ontspannen gezicht niet mogelijk. Kramp en leugen blijven om u heen, u blijft een speelbal van het leven, alles drukt u naar beneden en u wordt niet echt vrij.’