Citaat: ‘Het zijn de machten die toebehoren aan Siva, de god van de yoga, die ook door ieder mens kunnen worden verkregen door de beoefening van de yoga.’ Bladzijde 124 van dit prachtige boek. Het gaat in hoofdstuk 3 over Machten, wat dit dan ook maar mag zijn. Op het moment dat je ze hebt is het niet de bedoeling dat je ze in de etalage zet. Pronken is dus niet de bedoeling. Aldus de auteur. 

Zo mijmerend bij een Goddelijke bak koffie filosofeer ik er rustig op los. Welke ‘macht’ krijgt mijn vreugde, blijdschap, mijn gemoedsrust? Gaat dit ‘op’ aan regen? Nee. Bij mij niet. Op het werk heb ik veel te maken met mensen die hun start van de dag, hun humeur of gemoedstoestand laten afhangen van het getal dat een glazenplaat van ongeveer 30 bij 30 ze geeft; de weegschaal. De dag is verpest voordat ze heeft kunnen beginnen of de andere kant op, die van denkbeeldige slingers. 

Met dit in mijn achterhoofd, zo voor mijn neusweg typend, vraag ik me af of er wel iets zou mogen zijn dat vreugde doet verminderen. Iets dat buiten jezelf is. Wat dit dan ook is. Een thermometer, de uitslag van een examen, of het saldo van je bankrekening. Of? En geldt dit ook voor dat wat binnenin jezelf is? Geen idee. Wel realiseer ik me nu dat in de Westerse cultuur vreugde met regelmaat wordt gekortwiekt door iets wat daar toch echt niks over te zeggen heeft. Dit doet mij denken aan Disney’s Mulan: ‘The way of the warrior. Tranquil as the forest, on fire within’. 

Zou dit dan die macht zijn; je niet laten kisten? Ach. Ik ga gewoon door.