Het is niet dat ik geen boeken uitlees, brownies eet of koffie drink. Van dat alles is er voldoende aanwezig 🙂

Inmiddels heb ik meerdere andere boeken uit…. Iets van WOII en een boek over het pad van de zon. Dus. Dat.

Onder het genot van een stukje Hemel (de brownie) sta ik mezelf toe te filosoferen over dat zaad; mosterdzaad. Het schijnt het kleinste zaad te zijn, dat ook nog eens een boom kan worden. Deze twee boeken gaan over uitspraken van Jezus (je weet wel, de zoon van 1 van de 3 Maria’s uit dat boek over familie). 

Tja. En nu? Geen idee. 

Lezen is het. Lezen en leren. Leren over jezelf. Maar heb je daar boeken voor nodig? Jij misschien niet, ik wel. 

Het Christendom zit diep verankert in het Westerse systeem, maar eigenlijk durf ik hier wel te stellen dat Jezus de eerste en de laatste was. Er staan meer boeken in mijn kast die hier uitleg over geven; ‘Hooger dan yoga’  en ‘Huwelijk van Hemel & Hel’. En dan borrelt ook weer dat verhaal omhoog rond het ‘onbevlekt ontvangen’. Huwelijk van Hemel & Hel wordt/ werd ook wel de anti-bijbel genoemd (deze heb ik uitgeleend trouwens); en Blake beschrijft hierin met illustraties hoe hij het zag. 

Ik citeer uit deel 2 bladzijde 111: ‘…het is zoiets als een diamant leren hoe hij een waardevolle steen kan worden. En als de idee de diamant aanspreekt en hij gaat proberen een waardevolle steen te worden, dan zal juist die idee de barrière gaan vormen. Alle pogingen die de diamant doet zullen tevergeefs zijn, omdat het al de kostbaarste steen is. Zodra de diamant de vergeefsheid van zijn pogingen inziet, zal hij zijn pogingen staken en zich gewaar worden van wat hij is. Dan is het probleem opgelost.’ 

Jezelf zijn. Helemaal ok zijn met wat er wel/ niet is. Dat kan lastig zijn. De Kerk zette haar stempel. De Patriarch is leidend. Maar inmiddels is ook dit instituut op zijn retour. Is de Matriarch begonnen aan een nieuwe bloei? Of komt er een tijd van balans? Een balans tussen de zon en de maan; tussen mannelijk en vrouwelijk. Tussen donker en licht. Over een paar dagen staat de Zon op z’n hoogste en vanaf dat moment is hij stervende; om vlak voor de verjaardag van de Zoon opnieuw geboren te worden. Geboren worden uit het donker; net als jij. De eeuwige zoektocht naar de ‘Heilige Graal’ – ik denk inderdaad nu aan Indiana Jones – die is niet buiten je; het is het Bekken. De kom van al het leven; het symbool voor vrouwelijk, donker en de geboorte van het licht. Maar eerst mag het licht sterven. Ja. Dat begint op de dag dat de nacht het kortst is. 

Ook jij kunt je herinneren dat ook jij die diamant bent. Wanneer het mosterdzaad, kleiner dan alle andere zaden, in bewerkte aarde valt, dan ontstaat er een grote boom die een schuilplaats wordt voor alle vogels. Zaad is zaad en de kwaliteit er van ligt vast. Het gaat om de grond waarin het tot bloei mag komen en wanneer dit vol staat met ‘onkruid’ dan kan het lastig worden. 

Nou is het wel genoeg; ik neem nog een koffie.

Bhagwan Shree Rajneesh – Het mosterdzaad deel I & II